Kichote pisze: Ty to masz fajną fuchę - mówią mi znajomi. - Chodzisz sobie na 10 do pracy. Kawki, herbatki, wywiady z celebrytkami, darmowe wejściówki do kina, bankiety. Normalnie, żyć nie umierać.
A ja nie zaprzeczam. Po co - i tak nie uwierzą, że dziennikarz w dziale miejskim lokalnej gazety darmowe bilety ma tylko na występy dzieci z przedszkola, a kawę pija z automatu. I ten czas pracy. Ludzie, na miłość boską - wy pracujecie 8-10-12 godzin. A ja bez przerwy. Nawet we śnie okładam tytuły i wstępy do kolejnych artykułów. I w gotowości non stop. Nigdy nie próżnuję, a przede wszystkim jestem czujny. Słucham, obserwuję, analizuję - TEMAT może być wszędzie. Jak pieniądz (choć akurat tego jeszcze nie doświadczyłem) tematy są głównie na ulicy. Czasami leżą, czasami chodzą, a czasami uciekają. Dlatego w obecnych czasach dobrze, jak dziennikarz jest zmotoryzowany. Wtedy - co zrozumiałe - widzi więcej i częściej.
I na przykład nie dalej jak tydzień temu jadę sobie główną ulicą mego miasta - wojewódzkiego dodam. I widzę jak chodnikiem idą aż trzy tematy.